این قطعنامه تاریخی که با اجماع به تصویب رسیده است، از مجمع عمومی خواسته است تا در صورتی که هر یک از پنج عضو دائم شورای امنیت – چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده – از حق وتو خود استفاده کنند، ظرف 10 روز به طور خودکار تشکیل جلسه دهد. .
هدف این است که این کشورها برای اعمال این قدرت رای ویژه که به آنها اجازه می دهد هرگونه قطعنامه یا تصمیم شورا را مسدود کنند، پاسخگو باشند.
این حق در منشور ملل متحد، سند موسس سازمان، به دلیل نقش کلیدی آنها در ایجاد این نهاد جهانی در بیش از هفت دهه پیش، ذکر شده است.
هر پنج نفر در یک زمان از حق وتو استفاده کرده اند و تنها از سال 2000 تاکنون 44 حق وتو داشته اند.
یک ساز جدید
چسابا کوروسی، رئیس مجمع عمومی، در سخنان افتتاحیه خود گفت: «موضوع استفاده از حق وتو کل سازمان ملل را تحت تأثیر قرار می دهد. و تصمیماتی که در این سالن‌ها گرفته می‌شود – یا عدم تصمیم‌گیری – در سرتاسر جهان بازتاب می‌یابد، و اضافه می‌کند که «وتو همیشه باید باقی بماند. آخرین راه حل”
او گفت که این اولین مناظره رسمی در مورد ابتکار وتو “برای کشف بهترین راه ها برای بهره برداری از این ابزار جدید در جعبه ابزار بزرگ سازمان ملل” برگزار شد.
وی از سفرا خواست تا “سوالات سخت بپرسند” و “به دنبال راه حل های تغییردهنده بازی باشند” و تاکید کرد که “جواب اشتباهی وجود ندارد، فقط ایده های جدید وجود دارد.”
“مثل ماسک اکسیژن”
آقای. کوروسی همچنین ابراز امیدواری کرد که اعضای شورای امنیت بتوانند متحد شوند و برای راه حل های قابل اجرا تلاش کنند و فراتر از منافع فوری خود عمل کنند و به خاطر صلح در سراسر جهان مسئولانه عمل کنند.
او گفت: «به این ترتیب ما هرگز مجبور نخواهیم شد از قطعنامه وتو عقب نشینی کنیم. “زیرا از نظر من مانند ماسک اکسیژن در هواپیما است: خوب است، اما بهتر است هرگز استفاده نشود”
رئیس مجمع عمومی گفت که قصد دارد سوابق کلمه به کلمه بحث و همه بحث‌های آینده را برای رئیس شورا ارسال کند.
«تبادل نظر امروز نمی تواند فقط یک حرفه اییک رویداد یا یک رویه اداری صرف.”
این فرصتی است برای ترسیم مسیرهای جدید برای چندجانبه گرایی و همکاری. فرصتی برای بازسازی اعتماد هم در داخل موسسه و هم در آن. فرصتی برای عملکرد بهتر برای هشت میلیاردی که روی ما حساب می کنند.”
