کامرون مکینتاش در پایان فیلم «شبح اپرا»

کامرون مکینتاش یکی از موفق ترین تهیه کنندگان در تاریخ تئاتر موزیکال است. فهرست آثار او شامل چندین اثر تعیین کننده اواخر قرن بیستم می شود: بودجه کلان، نمایش های مجلل و مجلل از جمله «گربه ها»، «لز بدبخت ها» و «خانم سایگون». اما طولانی‌ترین نمایش برادوی در تمام دوران‌ها بر روی همه آنها ظاهر شده است: “شبح اپرا”.

روز جمعه، مکینتاش اعلام کرد که «فانتوم»، یک ملودرام گوتیک با ماندگاری غافلگیرکننده درباره یک نوازنده نقابدار و شیفته یک سوپرانوی زیبا، قصد دارد به اجرای برادوی خود در فوریه پایان دهد. 18، چهار هفته پس از جشن 35 سالگی.

این نمایش به کارگردانی هال پرینس و با موسیقی اندرو لوید وبر موفقیت چشمگیری داشته است. در برادوی، 19.8 میلیون نفر آن را دیده اند و 1.3 میلیارد دلار فروش داشته است. در سطح جهانی، 145 میلیون نفر در 41 کشور جهان آن را بازی کرده اند.

اما با کاهش توریسم بین‌المللی – “فانتوم” به‌ویژه به توریست وابسته بود، با توجه به جایگاهش به عنوان نماد برادوی و این واقعیت که مخاطبان محلی قبلاً سال‌ها فرصت دیدن آن را داشته‌اند – و تورم، که به افزایش هزینه های تولید کمک کرده است.

این نمایش همچنان در لندن و در تولیدات دیگر در سراسر جهان اجرا خواهد شد و ممکن است در مقطعی به برادوی بازگردد، اما با این وجود بسته شدن تولید فعلی پایان یک دوره است و این خبر موجی از شوک را به همراه داشت. و اندوه طرفداران در سنین مختلف. (همچنین باعث افزایش فروش بلیت شد – تقریباً 2 میلیون دلار در 24 ساعت اول.)

در یک مصاحبه تلفنی روز شنبه، مکینتاش که 75 سال سن دارد و مقیم لندن است، این تصمیم را توضیح داد. او گفت: “شما نمی خواهید یک نمایش عالی در زمین اجرا کنید.” “این همیشه یکی از مانتراهای من در طول زندگی حرفه ای طولانی من بوده است: بستن یک نمایش و همچنین افتتاحیه یک هنر وجود دارد.”

اینها گزیده هایی از گفتگو ویرایش شده است.

به من بگویید چگونه این تصمیم گرفته شد.

هنگامی که چند ماه اول را پشت سر گذاشتیم (بعد از بازگشایی)، به وضعیتی می رسیدیم که در آن ضررهای دویدن منظم داشتیم. ما آن را در طول بهار و تابستان تماشا کردیم، و مشخص شد که نمایشی با این هزینه – چون می‌دانید که «فانتوم» تقریباً از هر نمایش دیگری گران‌تر است، به‌ویژه نمایش‌های طولانی‌مدت – ما همچنان می‌بازیم. و به‌عنوان یک کهنه‌کار نمایش‌های طولانی مدت، متوجه شده‌ام که نقطه‌ای با بهترین نمایش پیش می‌آید که در آن تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به مردم بگویید تا همیشه آنجا نخواهد بود، چیزی که مردم همیشه تصور می‌کنند، با طولانی مدت، آن است.

هزینه های جاری هفتگی چقدر است؟

اکنون تقریباً کمتر از 950,000 دلار خالص است که حدود 100,000 دلار بیشتر از قبل از کووید است. هزینه ها در هر دو سوی اقیانوس اطلس افزایش یافته است، در حالی که گیشه افزایش نیافته است. و به طور کلی، من می گویم، در گروه تئاترهای من، گردشگری بین المللی بسیار کمتر است. باکس آفیس به طور متوسط ​​10 تا 15 درصد کاهش یافته است. حقیقت این است که «فانتوم» چند هفته پیش از کووید را از دست داده بود، اما هفته‌های خوب خیلی خیلی بیشتر بود. و با هر نمایشی، نقطه‌ای پیش می‌آید، که در آن یک نقطه اوج وجود دارد، که در آن تعداد هفته‌های خوب به اندازه‌ای کاهش یافته است که در واقع بر تعداد هفته‌های از دست رفته غلبه می‌کند، و در آن نقطه تنها یک تصمیم معقول وجود دارد.

چگونه می‌دانید که آنچه در برادوی اتفاق می‌افتد، یک افت موقت است یا قرار است ادامه یابد؟

احمق نباشید – چگونه کسی در عصر حاضر می تواند چنین پیش بینی کند؟ فقط می توان خیلی جلوتر را دید. اما همه ما در سرتاسر جهان به آب‌های ناشناخته می‌رویم، با افزایش نرخ‌های بهره، مشکلاتی که در سطح بین‌المللی با روسیه و اوکراین ایجاد می‌شود، و هزینه‌های زندگی به گونه‌ای بالا می‌رود که هیچ‌کس حتی مجبور نیست برای 30 سال به آن فکر کند. یا 40 سال

آیا فکر می‌کنید اگر همه‌گیری وجود نداشت، «فانتوم» بسته می‌شد؟

نمی‌دانم، اما فکر نمی‌کنم این فقط همه‌گیری باشد – فکر می‌کنم گفتن این حرف اشتباه است. دنیا تغییر کرده است. همه‌گیری یک کاتالیزور بود، اما اکنون ناگهان غرب متوجه می‌شود که کل وضعیتی که همه اجازه دادند با روسیه و چین به نقطه‌ای برود، کل نظم را تغییر داده است، و ما در میانه کشف این موضوع هستیم که قرار است به کجا برسد. برو و تئاتر هم از آن مصون نیست.

پس از تعطیلی چگونه تصمیم به بازگشایی گرفتید؟

در آمریکا، اگر پول هنگفتی از صندوق فدرال، به علاوه بیمه بسیار سالم نداشتیم، با «فانتوم» از همه‌گیری برنمی‌گشتیم. داشتن آن به ما این امکان را داد که برنامه ریزی کنیم و نمایش را به بهترین شکل ممکن برگردانیم.

چرا اجرای «فانتوم» اینقدر گران است؟

بسیاری از دونده‌های طولانی – «گربه‌ها»، «شیکاگو»، «خط همخوانی»، حتی «همیلتون» که یک نمایش بلند مدت خواهد بود – همگی نمایش‌های تک‌ست با لباس‌های عمدتاً محدود هستند. ما 27 نوازنده داریم. این دنیای متفاوتی است که من و اندرو نمایش را در آن ساختیم. بیشتر نمایش های بزرگ من در دهه 80 ساخته شده اند و آن دنیا ناپدید شده است. ما در زمان های مختلف هستیم.

در این مورد چه احساسی دارید؟ این فقط یک تصمیم تجاری نیست.

هم ناراحتم و هم جشن میگیرم. این یک دستاورد فوق العاده است، یکی از بزرگترین موفقیت های تمام دوران. چه چیزی برای جشن گرفتن در مورد آن وجود دارد؟ زمانی که من شروع کردم، یک سال تا دو سال یک دوره خوب در نظر گرفته شد.

تئوری شما در مورد اینکه چرا “فانتوم” اینقدر طولانی شده است چیست؟

این به سادگی یک موزیکال شگفت انگیز و زیبا است. این یک داستان شگفت انگیز و افسانه ای است. وقتی داشتیم آن را تمرین می‌کردیم، به هیچ وجه مطمئن نبودیم که این چیز اصلاً کار می‌کند، اما به طرز معجزه‌آسایی جمع شد و چیزی کاملاً خارق‌العاده در آن وجود دارد.

آیا نمایش دیگری در برادوی اجرا خواهید کرد؟

امیدوارم. من هنوز نمرده ام اینکه آیا این یک نمایش جدید خواهد بود یا نه بحث دیگری است. اما من از سال 1981، زمانی که «Tomfoolery» را در دهکده گیت اجرا کردم، یک برنامه در نیویورک داشتم. برای من این یک دویدن خارق‌العاده بود.