در ماه جولای، فرماندار ران دیسانتیس از فلوریدا، جفری مور، متخصص سابق حقوق مالیاتی در وزارت درآمد فلوریدا را به عنوان کمیسر ناحیه در گاددن، سیاه‌ترین شهرستان در ایالت منصوب کرد.
مور در روز جمعه پس از انتشار تصویری که ظاهراً او را با لباس های سلطنتی Ku Klux Klan نشان می داد، استعفا داد.
نه مور و نه دیسانتیس تایید نکرده اند که مور در واقع همان مرد تصویر است. وقتی پولیتیکو برای اظهار نظر به دفتر دسانتیس مراجعه کرد، مدیر ارتباطات او پاسخ داد: “ما در میانه آماده سازی طوفان هستیم، من از عکسی که ارسال کردید اطلاعی ندارم اما جف هفته گذشته استعفای خود را ارائه کرد.”
این اولین مسئله نژادی «ناجور» نیست که دسانتیس با آن مواجه شده بود. اما در تمام این مدت، او تقریباً همان پاسخ را داشته است: به جای پرداختن مستقیم به این موضوع، او – یا دفترش – ادعا می کند که غافل است. این DeSantis MO است
در یک مناظره فرمانداری در سال 2018، ناظم از دسانتیس پرسید که چرا در چندین کنفرانس به میزبانی دیوید هوروویتز، نویسنده محافظه‌کاری که مرکز حقوق فقر جنوبی می‌گوید «نیروی محرک ضد مسلمان، ضد مهاجر و ضد سیاه‌پوستان» صحبت کرده است. حرکات.” هوروویتز یک بار گفت که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا مردی شرور است که “برای یک اراذل خیابانی که خود را در تلاش برای خلع سلاح یک افسر پلیس و مقاومت در برابر دستگیری خود کشته است به فرگوسن می فرستد.”
در آنجا نیز دیسانتیس ادعای بی‌توجهی کرد و پاسخ داد: “چطور باید تک تک اظهارات کسی را بدانم؟”
در آن مناظره بود که رقیب دموکرات او، اندرو گیلوم، گفت: «حالا من با آقای دموکرات تماس نمی‌گیرم. دسانتیس یک نژادپرست است. من فقط می گویم که نژادپرستان معتقدند که او یک نژادپرست است.”
البته مشکل این است که انجمن های تاسف بار DeSantis همچنان در حال افزایش هستند.
در سال 2018، او مایکل ارتل، که در آن زمان ناظر انتخابات شهرستان بود، به عنوان وزیر امور خارجه خود منصوب کرد. سال بعد، ارتل پس از اینکه تصویری از او با چهره سیاه با تی شرتی که روی آن نوشته شده بود “قربانی کاترینا” ظاهر شد، استعفا داد. به نظر می‌رسید که او به ویژه زنان سیاه‌پوست را مسخره می‌کرد، زیرا سینه‌های ساختگی، روسری دور سرش پیچیده و گوشواره‌های طلایی بزرگ می‌پوشید.
طوفان کاترینا بیش از هزار نفر را کشت که اکثریت جزئی آن سیاه پوست بودند.
دیسانتیس در پاسخ به این جنجال گفت: «مایه تاسف است. فکر می‌کنم او کارهای خوبی انجام داده است.” وی ادامه داد: من نمی‌خواهم درگیر جنجال‌های جانبی شوم و بنابراین احساس کردم بهتر است استعفا را بپذیرم و ادامه دهم. نه یک کلمه محکومیت این عمل یا همدردی با قربانیان طوفان. ضمناً حتی یک کلمه هم از انتصابش پشیمان نمی شود.
اکنون، شاید مجموعه منصوبان احتمالی جمهوری خواه در فلوریدا به طرز ناامیدکننده ای آلوده به مردان سفیدپوستی است که دوست دارند لباس های نژادپرستانه بپوشند. این افتضاح است، اگر درست باشد. شاید DeSantis به سادگی با گزینه های جذاب محکوم به فنا شود. این به خوبی می تواند برداشت حزب جمهوری خواه باشد که نفرت بکارد. یا شاید DeSantis آنقدر متراکم است که نمی تواند تکالیف خود را انجام دهد. این ممکن است درست باشد، اگرچه من هیچ دلسوزی برای آن ندارم.
این مردی است که از قانون مضحک فلوریدا “Stop WOKE Act” حمایت کرده و امضا کرده است، که نحوه بحث نژاد را در مدارس و محل کار این ایالت محدود می کند. شما نمی توانید در تاریکی با نژاد زندگی کنید و سپس سعی کنید کل وضعیت خود را با خود به تاریکی بکشید.
من همیشه به DeSantis فکر می کردم که قوانین شرارت را از یک کتاب رنگ آمیزی می خواند و آنها را اجرا می کند. هیچ چیز درباره او باهوش و تاکتیکی نمی گوید. به نظر من او مردی است که باید اعتماد به نفس را القا کند، که به خاطر آن شکننده و تنومند است، مردی بتا که ناامیدانه تلاش می کند دنیا را متقاعد کند که او یک آلفا است.
اما راهی وجود دارد که در آن سیاست نژادی بسیار فراتر از همسایگی صرفاً نژادپرستانه است. به عنوان مثال، DeSantis در واقع تلاش کرده است تا قدرت و صدای سیاه‌پوستان فلوریدی را از بین ببرد.
در سال 2010، رای دهندگان فلوریدا، با اکثریت قاطع، اصلاحیه قانون اساسی را تصویب کردند که در آن جریماندرینگ رد شد. این اصلاحیه تصریح می کند که “مناطق نباید با هدف یا نتیجه انکار یا کوتاه کردن فرصت برابر اقلیت های نژادی یا زبانی برای مشارکت در روند سیاسی یا کاهش توانایی آنها برای انتخاب نمایندگان انتخاب شوند.”
با این حال، مجلس قانونگذاری فلوریدا به رهبری جمهوری خواهان، نقشه‌ای به‌هرحال تهیه کرد. در سال 2015، دادگاه عالی ایالت بیشتر نقشه پیشنهادی مجلس را رد کرد و خواستار ترسیم هشت ناحیه مجلس نمایندگان شد. در میان آنها منطقه پنجم بود که در آن زمان ایالت را از اورلاندو تا جکسونویل بالا برد. نقشه دوباره ترسیم شده به رای دهندگان سیاه پوست اجازه می داد چهار نماینده سیاه پوست را انتخاب کنند.
در دهه بین 2010 و 2020، افزایش 14.6 درصدی در جمعیت ایالت وجود داشت که تقریباً دو برابر نرخ رشد کشور بود – و به اندازه ای بود که فلوریدا یک منطقه 28 کنگره را به دست آورد.
اما زمانی که قانونگذاری نقشه خود را در این چرخه ترسیم کرد، تعداد مناطق اقلیت را افزایش نداد، حتی اگر اقلیت‌ها 90 درصد رشد جمعیت در ایالت را هدایت کردند – رشدی که فلوریدا را به منطقه جدید خود تبدیل کرد. (بیشتر این رشد در میان اسپانیایی ها بود.)
همانطور که مدیر ستادی کمیته بازپرداخت سنای فلوریدا به تامپا بی تایمز گفت، قانونگذاران ایالتی در ابتدا تصمیم گرفتند تعداد مناطق با اکثریت سیاه‌پوستان و اسپانیایی‌تبار را مانند چند سال گذشته حفظ کنند.
این عادلانه نبود، اما حداقل تعداد کرسی های اقلیت کاهش نمی یافت. این برای DeSantis کافی نبود. او نقشه تقسیم بندی مجدد خود را ارائه کرد که تعداد مناطق تحت کنترل سیاهان را به نصف کاهش داد و آنها را از چهار به دو رساند. قانونگذار هم پیش رفت و نقشه دیسانتیس را تصویب کرد.
دسانتیس ممکن است وانمود کند که نسبت به اعمال و اظهارات نژادی افرادی که با آنها ارتباط دارد و منصوب می‌شود غافل است، اما حذف قدرت و نمایندگی سیاهان یک اقدام آگاهانه بود.
حالا من به آقا زنگ نمی زنم. DeSantis یک نژادپرست است، من به سادگی این را می گویم: او سیاه پوستان، قدرت سیاهان و تاریخ سیاهان را هدف قرار داده است.
