ناسا ماه گذشته یک سیارک را هدف گرفت و روز سه شنبه، آژانس فضایی اعلام کرد که برخورد برنامه ریزی شده با سرعت 14000 مایل در ساعت با جسمی به نام دیمورفوس حتی بیشتر از آنچه انتظار می رفت، یک شات از چشم گاو نر ایجاد کرد.
آن اعتصاب برنده اولین ضربه در نوع خود بود. بیل نلسون، مدیر ناسا در یک کنفرانس خبری گفت: ما اولین آزمایش دفاع سیاره‌ای بشریت را انجام دادیم و به دنیا نشان دادیم که ناسا به عنوان یک مدافع این سیاره جدی است.
در نوامبر سال 2021، ناسا با پرتاب دو فضاپیمایی به اندازه یک یخچال به سمت یک سیارک کوچک، آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک یا DART را پرتاب کرد. دانشمندان DART را برای نابودی فضاپیما ساخته بودند.
در سپتامبر در 26، فضاپیما به یک سیارک کوچک برخورد کرد، که مدافعان زمین امیدوار بودند مدار آن را تنظیم کند. این استراتژی می تواند سیاره را از سیارک ها یا دنباله دارهای ورودی محافظت کند. اگر یک سیارک را از مسیر برخورد با زمین خارج کند، یک جابه‌جایی کوچک در مسیر یک صخره فضایی می‌تواند روزی به معنای یک نفس راحت برای بشر باشد.
هدف مأموریت، دیمورفوس، یک سنگ فضایی کوچک بود که فقط بیش از 500 فوت عرض داشت. بی ضرر بود و هنوز هم هست و هیچ خطری برای زمین ندارد. قبل از برخورد DART، دیمورفوس هر 11 ساعت و 55 دقیقه به دور یک سیارک بزرگتر به نام دیدیموس می چرخید. یک دوربین آنبورد در روز سقوط از این سیارک که به سرعت نزدیک می شد عکس گرفت. با نزدیک شدن فضاپیما، سطح سیارک صفحه را پر کرد، تخته سنگ ها قبل از قطع شدن انتقال در کانون توجه قرار گرفتند. DART و دوربینش به همان سطحی که نشان می‌داد برخورد کرده بودند.
این فضاپیما نه تنها به دیمورفوس متصل شد، بلکه مدار سنگ فضایی را تغییر داد و سفر آن به دور یک سیارک بزرگتر را 32 دقیقه کوتاه کرد.
این تغییر زمانی دقیقاً همان چیزی بود که هدف ماموریت DART انجام شد. دانشمندان امیدوار بودند که این برخورد دیمورفوس را به دیدیموس نزدیک‌تر کند و به مدار آن سرعت ببخشد، و آنها داده‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند و مشاهدات بیشتری از سیستم دو سیارکی انجام داده‌اند تا بفهمند این مکانیسم دفاعی خاص چقدر موثر بوده است. دانشمندان به گفته آقای نلسون، DART را یک موفقیت بزرگ در نظر می گرفت اگر فقط 10 دقیقه از مدار Dimorphos کوتاه می کرد. واقعیت – تقریباً سه برابر این تغییر – تیمی را که مأموریت را مدیریت می کرد خوشحال کرد.
“اگر یک سیارک تهدید کننده زمین کشف شود و بتوانیم آن را به اندازه کافی دور ببینیم، می توان از این تکنیک برای انحراف آن استفاده کرد.” نلسون گفت.
دفاع از سیاره در برابر صخره های فضایی خطرناک افزوده جدیدتری به مجموعه ناسا است و DART اولین ماموریتی بود که این استراتژی را آزمایش کرد که می تواند در آینده مورد استفاده قرار گیرد. سیارک هایی که تمایل دارند اخترشناسان را در شب بیدار نگه دارند، لزوماً قاتلان غول پیکر سیارات افسانه های علمی تخیلی نیستند، که بیشتر آنها شناخته شده و ردیابی شده اند. در عوض، آنها نگران کوچکترهایی هستند، شبیه به دیمورفوس، که کشف آنها سخت تر، تعدادشان بیشتر است و می توانند صدمات زیادی به مردم و اموال روی زمین وارد کنند.
اکنون که دانشمندان ثابت کرده‌اند می‌توانند حرکت یک سیارک را تغییر دهند، یک قدم به تبدیل این استراتژی خاص به روشی برای محافظت از سیاره نزدیک‌تر شده‌اند. اما در صورت لزوم، تبدیل علم به یک مأموریت عملیاتی، کار بیشتری می طلبد.
نانسی چابات، سرپرست هماهنگی DART در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز، گفت: «این هیجان‌انگیز است که ما اولین گام را برای توسعه و اکنون برای نشان دادن موفقیت آمیز انحراف سیارک برداشته‌ایم. او ادامه داد که تیم از نتایج اولیه خوشحال بود، “با وجود اینکه هنوز کار زیادی برای انجام دادن وجود دارد.”
دانشمندانی که عواقب پس از این ماموریت را ردیابی می کردند، بقایای فضاپیمای ناشی از موقعیت های مختلف را بررسی کردند.
داده های نزدیک در مورد اثرات ماموریت DART از LICIACube، ماهواره ای به اندازه جعبه کفش ساخته شده توسط آژانس فضایی ایتالیا به دست آمده است. تصاویر اولیه آن نور خورشید را در حال تابش از ابری از زباله‌ها نشان می‌داد که اندازه و پیچیدگی آن اخترشناسان را هیجان زده کرد.
جورجیو ساکوچیا، رئیس آژانس فضایی ایتالیا، درباره داده‌هایی که دو دوربین LICIAcube جمع‌آوری کرده‌اند، می‌گوید: «ما نمی‌توانستیم به چشمان خود باور کنیم. تغییر مسیر سیارک فقط در نتیجه نیروی برخورد نبود، بلکه با پرتاب‌های زباله از خود جسم فضا نیز تقویت شد.
فضاپیماهای دیگر، از جمله تلسکوپ های فضایی جیمز وب و هابل، به مطالعه اینکه چگونه DART به طور موثر دیمورفوس را در مسیری متفاوت آزار می دهد، کمک کردند. دو نوع داده از زمین به دانشمندان در اندازه گیری تغییر مداری سیارک کمک کرد.
اولین مورد مشاهدات شبانه از تلسکوپ‌های نوری بود که مشاهده می‌کردند که دیمورفوس از زیر سایه سیارک مادر خود عبور می‌کند و سپس سایه‌ای از خود را روی دیدیموس انداخت. زمان‌بندی این سایه‌های دور نشان می‌دهد که جسم کوچک سریع‌تر از قبل از Smackdown DART دور همدم بزرگتر خود می‌چرخد.
ستاره شناسان این تغییر زمانی را با داده های راداری جمع آوری شده توسط رادار منظومه شمسی گلدستون در کالیفرنیا و رصدخانه گرین بانک در ویرجینیای غربی تایید کردند. جیم جکسون، مدیر گرین بانک، گفت: «دارت به وضوح تأثیر چشمگیری بر دیمورفوس کوچک فقیر داشت. این اندازه‌گیری‌های راداری برای تعیین اینکه این رویداد واقعاً چقدر دراماتیک بوده، کلیدی خواهد بود.»
تقریباً 40 تلسکوپ زمینی لاستیکی نیز پیامدهای این رویداد را تماشا کرده اند. از جمله آنها تلسکوپ تحقیقاتی اخترفیزیک جنوبی در شیلی بود که لاشه هواپیما را پس از برخورد DART در ماه گذشته ثبت کرد.
تدی کارتا، اخترشناس رصدخانه لوول که به ضبط تصاویر کمک کرد، گفت: «خودخواهانه، می‌خواستم عکس‌های جالبی بگیرم، اما ما بیشتر می‌خواستیم برای بقیه اعضای تیم مفید باشیم.»
تلسکوپ شیلیایی دنباله ای از گرد و غبار و زباله را که حداقل 6000 مایل از محل سقوط امتداد داشت و شبیه دم یک دنباله دار بود، ثبت کرد.
عکس هابل که شنبه گذشته گرفته شد نشان داد که دم دنباله دار مانند به دو قسمت تقسیم شده است و دانشمندان هنوز در حال کار برای تفسیر آن هستند. لوری گلیز، مدیر علوم سیاره ای در ناسا، گفت: «این یادگیری برای مدت طولانی ادامه خواهد داشت.
در هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های آینده، اخترشناسان از ابزارهایی بر روی زمین و فضا برای رصد اولین جرم آسمانی استفاده خواهند کرد که در مداری انسان‌ها تغییر کرده است.تام استاتلر، دانشمند برنامه DART در ناسا گفت: «ما کار زیادی در پیش داریم تا واقعاً بفهمیم چه اتفاقی افتاده است.
این بررسی دقیق به آشکار شدن بهترین روش محافظت از سیاره در برابر سیارک های مرگبار کمک می کند – نوعی مداخله که در اکثر بلایای طبیعی امکان پذیر نیست. DART ثابت کرده است که دانشمندان می توانند یک سیارک بالقوه خطرناک به اندازه دیمورفوس را منحرف کنند. اما این انحراف نیاز به شناسایی دارد: استفاده از تلسکوپ‌ها روی زمین و مأموریت‌های فضایی آینده برای کشف زودهنگام سیارک‌ها، یادگیری در مورد ماهیت آنها و ضربه زدن به آنها با آنچه که داریم در حالی که آنها نسبتاً دور هستند.
آقای ناسا در تلاش است برای هر چیزی که کیهان به سمت ما می زند آماده باشد. نلسون گفت.
