داستان هنوز هم طنین انداز است: بیش از 60 سال پیش، افسران پلیس لس آنجلس به طور معمول همجنس گرایان و افراد تراجنسیتی را که در Cooper Donuts جمع شده بودند، یک نقطه 24 ساعته در مدار همجنس گرایان شهر معروف به Run، مورد آزار و اذیت قرار می دادند.
سپس یک غروب در ماه مه 1959، برخی از درگ کوئین ها، هوسلرها و سایر مشتریان خسته به عقب راندند و افسران را با قهوه داغ و کرلرهای نیمه خورده به رگبار بستند. تعداد آنها بیشتر بود، پلیس فرار کرد اما خواستار کمک شد و دستگیر شدند. جان ریچی، نویسنده رمان همجنس گرایان «شهر شب» در سال 1963، پرواز فنجان های قهوه را به یاد می آورد.
غوغای کوپر دوناتز مدتهاست که به عنوان یک قیام همجنسگرایان 10 سال قبل از شورش مشهورتر ژوئن 1969 در خارج از مسافرخانه استون وال در شهر نیویورک مورد توجه قرار گرفته است. این به معیاری برای مقاومت LGBTQ تبدیل شده است که در روز چهارشنبه، شورای شهر لس آنجلس قرار است نصب یک تابلوی خیابانی را برای بزرگداشت یک مغازه کوپر دوناتس به عنوان بخشی از آنچه که آن را “کار در حال انجام برای تبدیل لس آنجلس به یک شهر” می نامد، تصویب کند. مکان فراگیرتر.»
آیا این مهم است که شواهد کمی مبنی بر وقوع شورش Cooper Don-nuts وجود دارد؟
خانواده پشت کوپر دوناتز، یک فروشگاه زنجیره ای مستقر در لس آنجلس که از سال 1952 تا 1995 در کالیفرنیا پراکنده بود، نمی توانند آن را تضمین کنند. ژاکی ایوانز، مدیر وب سایت CooperDonuts.com که به یاد این تجارت است، گفت: «از دیدگاه ما، ما مدرک مشخصی نداریم. او با کیث ایوانز ازدواج کرده است که جک پدربزرگش سال ها این زنجیره را اداره می کرد.
روزنامه ها و ایستگاه های تلویزیونی محلی هیچ درگیری را پوشش ندادند، که شاید تعجب آور نباشد، با توجه به اینکه رسانه های جریان اصلی در آن روزها چقدر از زندگی همجنس گرایان گزارش می کردند. اما این شهر دارای یک روزنامه پرشور بود که احتمالاً به چنین جنجالی حمله می کرد.
آقای. ریچی، منبع اصلی داستان، حداقل از سال 2003 در مورد شاهد قیام در کوپر دوناتز صحبت کرده است. خبرگزاری ها، از جمله نیویورک تایمز، روایت او را تکرار کرده اند.
ناتان مارساک، نویسنده چندین کتاب در مورد تاریخ مرکز شهر لس آنجلس، قانع نشده است. در یک سری از پست‌های وبلاگی که از سال 2021 شروع شد، او عکس‌های قدیمی و سوابق شهری را جمع‌آوری کرد تا ادعا کند که هیچ کوپر دوناتز در بلوک 500 خیابان اصلی جنوبی در می 1959 وجود نداشت – زمان و مکان آقای. ریچی برای مبارزه داده است. (آقای ریچی همچنین یک بار نوشت که این اتفاق در سال 1958 رخ داد.)
آقای. ریچی اکنون می گوید که شورش در کوپر دوناتز اتفاق نیفتاد. در سال 2021، او به وبلاگ لس آنجلسی The LAND گفت: «هیچ شورشی در کوپر رخ نداد. این در واقع یک مغازه دونات فروشی دیگر بود، اما در آن زمان مردم به هر مغازه دونات فروشی در شهر «کوپر» می گفتند، زیرا تعداد زیادی وجود داشت.
در یک ایمیل هفته گذشته، آقای. ریچی نوشت که “کافی شاپ بدون نام” جایی که او شورش را دید در همان محدوده خیابان اصلی جنوبی بود که مدت هاست گفته بود درگیری رخ داده است.
آقای. ریچی، که در 92 سالگی به تازگی هجدهمین کتاب خود را به پایان رساند، اضافه کرد که از «خصومت گیج کننده ای که در مورد حسابش ادامه دارد» خسته شده است و آن را «بی سزاوار، نادرست، بدخواهانه، خشمگین و بله، غم انگیز» خواند.
حتی اگر شورشی اتفاق بیفتد، هنوز هیچ کس ادعا نمی کند که در کوپر دوناتز اتفاق افتاده است. اما شهر قصد دارد به هر حال این شرکت را به عنوان “پناهگاه امن برای همه اعضای جامعه دگرباش بدون توجه به جنسیت”، بر اساس پیشنهاد شورا، مورد احترام قرار دهد.
این حرکت، که به داستان‌های شورش کوپر دون‌نتس به‌عنوان یک «ادعا» اشاره می‌کند، مکان سابق یک مغازه کوپر را در گوشه خیابان اصلی دوم و جنوبی، که «کوپر دون‌نتس» نامیده می‌شود، مشخص می‌کند. میدان نانسی والورده» به افتخار نانسی والورده، یک لزبین و فعال LGBTQ.
این پیشنهاد مخالفانی دارد. آقای. مارساک، مورخ، گفت که در حالی که او تماماً طرفدار بزرگداشت تاریخ همجنسگرایان است، به مناقشه‌هایی که از خانواده ایوانز مربوط می‌شود، مبنی بر اینکه کوپر دوناتز برای جامعه LGBTQ در لس‌آنجلس دوره آیزنهاور مهمان‌نواز بوده است، بدبین است.
وی با بیان اینکه مردم می خواهند باور کنند زیرا باعث می شود احساس خوبی داشته باشند و در سمت راست تاریخ و همه اینها قرار دارند، افزود: شناسایی مکان خاصی در زمانی که تاریخ وجود ندارد تقلب است.
کیم کوپر، که شرکت تور Esotouric را به همراه همسرش ریچارد شاو اداره می‌کند، این سوال را مطرح کرد که چرا Cooper Do-nuts به رسمیت شناخته می‌شود، در حالی که لس‌آنجلس مکان‌های برجسته‌ای را ندارد که اعتباراتشان به خوبی تثبیت شده است، مانند محل سکونت موریس کیت، که همکاری می‌کند. – مرکز خدمات اجتماعی همجنس گرایان و همجنس گرایان را در سال 1969 تأسیس کرد.
خانم ما می‌گوید: «این برای ما دردناک است که می‌بینیم سیاستمداران برای «تکریم تاریخ همجنسگرایان» به این شیوه نمایشی سر و صدا می‌کنند، در حالی که مکان‌های دیدنی LGBTQ+ واقعی در خطر هستند. کوپر در یک ایمیل نوشت. (او با کوپری که زنجیره دونات را تأسیس کرد، نسبتی ندارد.)
کیت ایوانز، که پدربزرگش مغازه‌ها را اداره می‌کرد، از این انتقادها هراسی ندارد. او گفت که خانواده‌اش «مصمم هستند که کوپر دوناتز نیروی خوبی است». آن افراد LGBTQ و “اساساً هر کسی که به شغل نیاز داشت” را استخدام کرد.
جک ایوانز و ریچارد کوپر این تجارت را در دهه 1940 شروع کردند. در اوج خود، کوپر دوناتز 33 مکان داشت، با منویی که شامل جوون های بلند، قدیمی ها و بیسمارک ها بود. آقای. ایوانز آقا را خرید. سهم کوپر در سال 1952، و تمام وقت زنجیره را اداره کرد. دیگر اعضای خانواده ایوانز نقش های رهبری را دنبال کردند.
در کوپر دوناتز، خانم می‌گوید: «مهم نیست که چه کسی بودید، قبول شدید، و من می‌خواهم مردم آن طرف آن را بدانند. ایوانز، مشاور بازاریابی
ام‌اس. والورده گفت که او و دوستان همجنس‌گراش «همیشه احساس می‌کردند که در کوپر دوناتز پذیرفته شده‌اند» در دورانی که همجنس‌بازی آشکار خطرناک بود. بعد از کلاس های یک مدرسه آرایشگری، خانم. والورده گفت که برای خوردن دونات لعابدار، مورد علاقه اش، به کوپر دوناتز در خیابان های دوم و جنوبی راه می رود.
خانم می‌گوید: «دقیقه‌ای که برای کوتاه کردن یک سر مو یک سکه می‌گرفتیم، به آنجا می‌رفتیم و از همراهی یکدیگر لذت می‌بردیم. والرده که 91 سال دارد و در آسایشگاه است. وقتی با هم بودیم، مردم می توانستند خودشان باشند.»
اوانس ها به طور کامل داستان قیام را رها نکرده اند. در وب‌سایت خود و یک حساب کاربری جدید اینستاگرام، originalcooperdonuts، عکس‌های آرشیوی منتشر کرده‌اند و توضیح داده‌اند که شورش به هموار کردن راه برای Stonewall کمک کرده است – در صورتی که «اکانت‌ها دقیق باشند»، همانطور که سایت هشدار می‌دهد. آنها در یک پست اینستاگرامی اخیر، کوپر دوناتز را در خیابان پنجم شرقی 243 به عنوان “محل پناهگاهی برای جامعه LGBTQ و نماد مقاومت در برابر خشونت و ظلم پلیس” توصیف کردند.
روایت یک نبرد تاریخی مرتبط با کوپر دوناتز ممکن است بیش از هر ادعایی که آن را رد کند دوام بیاورد. لیلیان فادرمن، مورخ، که در سال 2006 کتابش با نام «گی لس‌آنجلس» که با استوارت تیمونز نوشته شده است، می‌گوید: «رویدادهای قهرمانانه زندگی خود را به خود گرفته است، این همان چیزی است که اتفاق می‌افتد. روایت ریچی از نزاع در کوپر دوناتز.
او گفت: “آنها لزوما دقیق نیستند.” “اما آنها داستان های اسطوره های زیبا هستند.”
دنبال کردنآشپزی نیویورک تایمز در اینستاگرام،فیس بوک،یوتیوب،TikTok سوگندپینترست.به‌روزرسانی‌های منظم آشپزی نیویورک تایمز را با پیشنهادات دستور پخت، نکات آشپزی و توصیه‌های خرید دریافت کنید.
صوتی تولید شده توسط تالی آبکاسیس.
