برای بسیاری از دوندگان، شرکت در یک ماراتن یک چالش تمام عمر یا، اگر به طور خاص مشتاق باشند، یک آزمون سالانه استقامت است. مینا گولی متفاوت ساخته شده است: در طول یک سال گذشته، او چهار ماراتن را به مسافت 26.2 مایلی دویده است. هر هفتهدر سرتاسر جهان، در مجموع 200 دوی مسافت طولانی را انجام داد و به عنوان بخشی از کمپین Run Blue خود، آگاهی از بحران جهانی آب را افزایش داد.
هدف Run Blue جلب توجه به بسیاری از چالشهایی است که در کنفرانس آب سازمان ملل متحد، دومین کنفرانس از نوع خود، پس از اجلاس افتتاحیه، که در سال 1977 در آرژانتین برگزار شد، مورد بررسی قرار گرفت.
با گذشت 46 سال، هنوز بیش از 800000 نفر سالانه بر اثر بیماری هایی که مستقیماً به آب ناسالم، بهداشت نامناسب و اقدامات بهداشتی ضعیف نسبت داده می شود، جان خود را از دست می دهند و حدود چهار میلیارد نفر حداقل برای یک ماه از سال با کمبود شدید آب مواجه می شوند.
روز سه شنبه، یک روز قبل از جلسه افتتاحیه کنفرانس، خانم. گلی به خط پایان 200 خود رسیدهفتم ماراتن، به مقر سازمان ملل در نیویورک رسید و پرچمی منقش به آرم SDG 6 – هدف توسعه پایدار 6، که از همه میخواهد به منابع آب پاک و سالم دسترسی داشته باشند – و با امضای افرادی که با آنها روبرو میشوند پوشانده شده است، تحویل داد. در طول مبارزات انتخاباتی خود، به مقامات سازمان ملل.
خانم گلی گفت: “من در یک سال 200 ماراتن می دوم زیرا جهان هنوز چشمان خود را بر بحران های آبی بدتر ما می بندد.” من برای اطمینان از اینکه اکوسیستمهای آب و آب شیرین در مرکز بحثهای جهانی در مورد امنیت غذا و انرژی، سازگاری با آب و هوا و توسعه پایدار هستند – و برای الهام بخشیدن به اقدامات واقعی، اجرا میکنم.»
تاجر استرالیایی و بنیانگذار بنیاد عطش، یک سازمان غیرانتفاعی متمرکز بر افزایش آگاهی و اقدام در زمینه آب، در سازمان ملل و بسیاری از انجمن های جهانی دیگر سخنرانی کرده است.
خانم ادامه داد: «دویدن همه این ماراتنها سخت است اما غیرممکن نیست – درست مانند گامهایی که دولتها و شرکتها باید برای حل بحرانهای آب در جهان بردارند». گولی. «کنفرانس آب سازمان ملل متحد فرصتی بی سابقه برای تغییر رویکرد شکست خورده جهان به آب و رودخانه ها، دریاچه ها و تالاب هایی است که آن را فراهم می کنند. همه ما باید همین الان اقدام کنیم.»